Verbeek Herenkapsalon in Hilversum

Een gulden. Dat kostte een knipbeurt toen Ton Verbeek vijftig jaar geleden als leerling-kapper bij zijn vader aan de slag ging op het Den Uylplein. Vandaag de dag vraagt de 67-jarige kapper wel iets meer, maar klanten van toen, die zijn er nog steeds. Het is misschien wel de bekendste herenkapsalon van 't Gooi. De voormalige groen met gele politiepost, een monument van Dudok, neemt een markante plek in op het (tegenwoordig) Hilversumse plein. Een betere reclame is er eigenlijk niet. Het pandje overleefde ruim tien jaar terug een flinke brand en werd bij de aanleg van het nieuwe kruispunt een stukje verplaatst. Drie grote keien voor de deur moeten nu voorkomen dat 'doorschietend' verkeer niet de pui binnenrijdt. Steeds beter Op deze plek heeft Verbeek al heel wat voetstappen staan. Hij woont een paar honderd meter verderop en loopt elke dag naar zijn werk. Op 10 augustus 1960 knipte hij hier zijn eerste klant, wat toen niet al te best ging. 'In het begin bakte ik er maar weinig van, maar het ging vanzelf steeds beter. Inzepen voor een scheerbeurt deden we toen ook, maar daar hebben we nu gelukkig een tondeuse voor. Er zijn nog steeds een paar klanten uit die tijd, die hier nog steeds komen. En ik zeg altijd maar dat ik ben vergeten weg te gaan.' Uitstervend Volgens de Hilversummer zijn herenkappers van het uitstervende soort en lijken de meeste kapsalons zo op elkaar, dat hij graag uitsluitend mannen blijft knippen. En dan een tegelijkertijd, lang wachten hoeven zijn klanten nooit. Roddelbladen zijn er dan ook niet te vinden, wel de FHM, Autovisie en de Donald Duck. Want ook kleine jongens die met hun vader meekomen, mogen op de stoel plaatsnemen. 'En ik ga met de tijd mee hoor, want ze kunnen zo een gekleurde kuif krijgen.' Daarnaast maakt hij graag een uitzondering voor twee vriendinnen 'met een kort koppie'. 'Zo houd ik het klein en exclusief. En dat scheelt ook een hoop gezeur, want ik heb geen personeel.' Niet uitbundig Verbeek is niet van plan om zijn jubileum uitbundig te gaan vieren. De weken na 10 augustus krijgen de klanten wel een gebakje bij de koffie en een klein cadeautje. Verder gaat de kapper gewoon verder met wat hij het liefste doet: knippen. 'Pas als ik door m'n knieen zak of ga trillen, stop ik.'