Fietskar (Fiets Scooter Brommer)

Informatie over 334

Fietskar

Een fietskar, juister fietsaanhangwagen, is een aanhanger om achter een fiets te koppelen om lading mee te vervoeren. Fietskarren zijn er in twee uitvoeringen, te weten:

• Eenwiel; Een fietskar met één wiel biedt heeft de eigenschap dat deze meebeweegt met de fiets waardoor hij wendbaarder is en er met hogere snelheden bochten kunnen worden genomen. Op smalle paadjes biedt dat duidelijk voordelen. Het evenwicht dient echter door de fietser in stand te worden gehouden.
• Tweewielen; Een kar met twee wielen biedt meer stabiliteit voor de lading, hij is deze vaak breed waardoor er veel lading in kan worden meegenomen. het gewicht van de aanhanger/lading heeft geen invloed op de koers-stabiliteit omdat dit gewicht niet meetelt bij het handhaven van het evenwicht.

Gebruik

De eerste fietskarren bestonden meestal uit een open frame of open laadbak voor het vervoer van goederen. Tegenwoordig worden fietskarren gebruikt als transportmiddel voor kinderen, honden, goederen enz. Door de aanpassing van de lading zijn de huidige fietskarren dan ook vaak overdekt. Een bijzondere uitvoering is de aanhangfiets. Dit is een kinderfiets zonder voorwiel die achter de fiets van een volwassene kan worden gekoppeld. Het kind kan zelf meetrappen. Een andere bijzondere uitvoering is de Radical Cyclone; een "reistas op wielen" welke met enkele snelle ingrepen ontdaan kan worden van de afneembare wielen en dissel. Hierdoor mag deze aanhanger meegenomen worden in de trein. Dat kan voordelen hebben op een vakantie met bepakking, als je delen met de trein wilt afleggen. Volgens de Nederlandse wetgeving is het niet toegestaan passagiers in een aanhangwagen te vervoeren, maar dit verbod geldt niet achter een fiets.

Koppeling

Er zijn twee principieel verschillende koppelsystemen: symmetrisch onder het zadel, en opzij van de achtervork (aan een kant of aan beide kanten). Het eerste systeem heeft het nadeel dat de bagagedrager van de fiets niet meer gebruikt kan worden, doordat de trekstang eroverheen loopt. Een ander nadeel is dat de trillingen van de aanhanger in de zadelpen komen en vervolgens in het zadel gevoeld worden. De koppeling van een tweewielige aanhangwagen moet in alle richtingen kunnen bewegen: heen en weer (in bochten), op en neer (bij hellingen) en draaiend (bij een onregelmatig wegdek). Een kogelkoppeling is bruikbaar maar heeft het nadeel hinderlijk te rammelen. Een andere oplossing is een stevig, buigzaam stuk nylon in de trekstang te verwerken. De koppeling van een eenwielige aanhangwagen moet zodanig van constructie zijn dat de wagen niet omvalt - fiets en wagen zijn dus maar in twee richtingen draaibaar ten opzichte van elkaar. Trekhaken zijn niet gestandaardiseerd. Wie een trekhaak aan zijn fiets heeft, kan dus niet een willekeurig aanhangwagentje aankoppelen. Het is zelfs zo dat een aanhangwagentje meestal inclusief trekhaak wordt verkocht.