Bruidskleding is de kleding die ritueel door het bruidspaar gedragen wordt bij het huwelijk. Bruidsmode is een verzamelnaam voor alle huwelijksgerelateerde kleding, zowel (haute) couture als confectie.

Sinds de opkomst van de productie van deze kleding in grote aantallen en het ontstaan van merken is de bruidsmode in een versnelling geraakt. Tegenwoordig brengen veel grote merken wel twee collecties uit in een jaar. Sommige nog vaker.

Dat betekent dat de bruidsmode 'mode-gevoelig' is geworden. Trends volgen elkaar op en stijlen raken 'in' en 'uit' in een steeds hoger tempo. Dit zorgt weer voor een sterker onderscheid tussen de couture en de confectie, in de zin dat de bruidscouture steeds exclusiever wordt.

Trouwjurk

Een trouwjurk of trouwjapon, ook wel bruidsjurk genoemd, is doorgaans een lange witte jurk die door de bruid speciaal wordt aangekocht of op maat gemaakt voor op de huwelijksdag. De meeste bruiden geven de voorkeur aan een lange jurk, vaak in combinatie met een witte kousenband. Ter completering van het geheel wordt op het hoofd vaak een sluier gedragen of een kunstig in het haar verwerkte versiering in de vorm van bloemen of linten.

Kleur
De witte trouwjurk is pas na 1920 de mode geworden. Tot die tijd trouwden veel bruiden in het zwart, en trouwden rijke mensen vaak in kleurige creaties. In Nederland trouwt ongeveer 90% van de bruiden in het wit.

Vanaf de jaren 60 werden echter ook andere kleuren jurken populair. Het witte van de jurk symboliseert de zuiverheid van de bruid. Doorgaans wordt "zuiverheid" vertaald met maagdelijkheid. Deze symboliek heeft anno 2005 bij de overgrote meerderheid van de getrouwde stellen in de westerse wereld echter haar betekenis verloren; ondanks de vrije opvatting over seks trouwen de meeste bruidsparen nog steeds in het wit.

Het andere uiterste bestaat ook: Binnen sommige bevindelijk gereformeerde kerken wordt met "zuiverheid" niet alleen de maagdelijkheid verstaan, maar ook het geheel vrij zijn van zonden. Binnen deze kringen wordt er dan ook nooit in het wit getrouwd.

In China is wit de kleur van de rouw. Daarom dragen Chinese vrouwen bij hun huwelijk meestal geen witte trouwjurk.

Materialen
De gebruikte materialen zijn voornamelijk kant, tule, zijde, satijn en (imitatie) bont. De stoffen kunnen zijn bezaaid met pailletten of pareltjes. Parels golden door hun gelijkenis met tranen lange tijd als teken van ongeluk en verwerkte men dus niet in een trouwjurk.

Na de bruiloft
Na de bruiloft heeft de trouwjurk zijn functie verloren. Vroeger werd de bruidsjurk vaak gebruikt als wiegbekleding voor het eerste kindje, met de sluier als hemeltje. Ook werd er soms een jurkje voor de baby voor bij het doopsel van gemaakt. Naar het schijnt werden er in West-Europa ten tijde van de Tweede Wereldoorlog - door de extreme schaarste aan materialen - hier en daar ook wel jurken van parachutestof gefabriceerd, zoals Jan Wolkers beschrijft in Serpentina's Petticoat.

Soms wordt de trouwjurk verkocht, maar dit gebeurt niet vaak. Na afloop van de trouwerij willen veel vrouwen hun jurk bewaren als herinnering, terwijl vrouwen die nog in het huwelijk moeten treden, over het algemeen een nieuwe jurk verkiezen boven een tweedehands exemplaar.